Αν δεν ίσχυε, δε θα λέγαμε ότι ο τάδε δάσκαλος είναι πολύ καλός γιατί είναι μεταδοτικός. Στην πραγματικότητα, η προσεκτική επιλογή των λέξεων μάς βοηθάει στην αποτελεσματικότερη επικοινωνία. Μας κάνει αποτελεσματικότερους στο να βοηθήσουμε το συνομιλητή μας να μεταβεί από το "ακούω" στο "ακροώμαι". Και αφού συνειδητοποιήσουμε αυτή τη διάκριση, μας δίνεται η δυνατότητα να προσπαθούμε διαρκώς για να αντιλαμβανόμαστε και να προσεγγίζουμε όσο περισσότερο μπορούμε τον κόσμο. Ανάλογη προσέγγιση θα μπορούσαμε να κάνουμε και με την όραση αλλά και τις υπόλοιπες αισθήσεις μας.
Ένα παρόμοιο ερέθισμα που δέχτηκα και μπορεί να αναφερθεί είναι μια σκέψη που διάβασα, πάνω στη γνωστή γνωστή σε όλους μας φράση "είμαστε ό,τι τρώμε". Η σκέψη αυτή προσέθετε και μια ποιοτική διάσταση στη συγκεκριμένη φράση, παραφράζοντάς την σε "είμαστε ό,τι αφομοιώνουμε". Δε φτάνει μόνο να τρέφεσαι υγιεινά, αλλά πρέπει να είσαι και σε θέση να αφομοιώσεις την τροφή σου. Αυτή είναι λίγο πολύ μια αυτοματοποιημένη διαδικασία για το σώμα μας. Τι γίνεται όμως όταν μιλάμε για "πνευματική τροφή" ή για "συναισθηματική τροφή"; Η ποιοτική παράμετρος της αφομοίωσης εδώ αποκτά ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία, μιας και σε αντίθεση με τη φυσική μας τροφή, εδώ ο βαθμός αφομοίωσής τους από άνθρωπο σε άνθρωπο έχει σημαντικές διακυμάνσεις. Αυτό πιθανότατα συμβαίνει λόγω του ό,τι η αφομοίωση αυτή, είναι περισσότερο προιόν προσωπικής εκπαίδευσης παρά προιόν φυσικής διαδικασίας.
Δε χρειάζεται να μάθουμε πως να αφομοιώνουμε την τροφή μας, όταν όμως μιλάμε για πνευματική ή συναισθηματική τροφή, η διαρκής προσπάθεια βελτίωσης των επιδεξιοτήτων που έχουμε είναι επιβεβλημένη, εκτός βέβαια αν αρεσκόμαστε στο να βρισκόμαστε μονίμως... "στον κόσμο μας"!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου